Steventje Slok en Jacob Heikamp

Voorgeslacht Jacob Heikamp (vernieuwd 7 maart 2004)

Stefie Slok ging, net als een aantal van haar broers en zusters, na haar schooltijd werken op de DS Van Schuppen. Waarschijnlijk heeft ze daar haar latere echtgenoot Jacob Heikamp leren kennen. Jacob werkte op de ververij.

In maart 1931 trouwden ze. Ze gingen wonen op de Gortstraat nummer 100. Daar werd dochter Lydia geboren. Al snel verhuisden ze naar nummer 130. Daar kwam dochter Ali ter wereld.

Ook op dit gezin maakte de oorlog diepe indruk. Stefie is zelfs een keer opgepakt, toen ze in Achterberg aardappelen ging halen. Dat mocht niet. Ze werd opgesloten in het Oudeliedenhuis aan de Kerkewijk. Daar heeft ze één nacht gezeten. Het gezin heeft ook eens illegaal een varken geslacht. De kop moest in het geheim naar familie worden gebracht. Stefie wist raad. Ze legde de kop in de kinderwagen en kon zonder dat iemand iets opviel met de kop over straat.

De laatste oorlogsdagen waren heel spannend. Grote delen van Nederland waren al bevrijd, maar in Veenendaal heersten nog steeds de Duitsers. Jacob had de vlag al hangen om de bevrijding te vieren, toen er SS'ers langs kwamen. Ze dreigden op de vlag te schieten als hij hem er niet snel afhaalde. Veenendaal werd uiteindelijk op 9 mei 1945 door Engelsen ontzet. Dat was voor Jacob Heikamp reden om zijn trompet te pakken en het Wilhelmus te spelen. Jacob was behoorlijk muzikaal. Toen hij nog thuis woonde had hij alleen een accordeon. Als werknemer bij De Schup zat hij, net als zijn zwagers Hen van der Poel en Jacob Slok, bij de fabrieksharmonie.

Na Lydia en Ali kwamen er nog drie kinderen: Corrie, Jan en Beppie. Jacob was een echt buitenmens. Niet voor niets verhuisde het gezin in de jaren vijftig naar de Munnikenweg. Daar zat een aardige lap grond bij het huis, waarop Jacob varkens, kippen en duiven hield.

Stefie kreeg steeds meer last van reuma. Deze ziekte drukte een zwaar stempel op het gezinsleven. Stefie moest nogal eens voor een langere periode naar het ziekenhuis. Dan werden de kinderen ondergebracht bij de familie. Ze kon ook niet zoveel meer doen in het huishouden. Haar taken werden door de dochters overgenomen.

In januari 1959 verhuisde het gezin naar de Klaas Katerstraat. Jacob heeft daar negen jaar gewoond. Hij overleed op 5 oktober 1968 op 60-jarige leeftijd aan een verkrampte hartspier.

Stefie verhuisde na het overlijden van Jacob naar een flat aan de Thorbeckesingel. De laatste jaren woonde ze op het Boveneind, waar ze prima werd verzorgd. Tussendoor verbleef ze lange periodes in het ziekenhuis. In totaal heeft ze wel een paar jaar in ziekenhuizen doorgebracht. Met name de laatste jaren waren niet gemakkelijk. 'Ik moet nog één muur door,' zei ze vlak voor ze op 1 januari 1982 in het Boveneind stierf.